het rollenspel

Cedric kwam het huisje uit om een emmer water naar merric te brengen toen hij een merrie aan zag stormen hij keek wat verbaast op.

Meredith keek cedric aan en hinnikte gevaarlijk naar hem. ze keek om zich heen en brieste terwijl ze begon te stappen.

Amaya liet Ilona Meredith volgen, het koppige dier. x3

Apocalypse
Ik kijk even woest op als ik een onbekende merrie aan zie komen. Ik sluit me volledig af voor een of andere aantrekkingskracht waar iedereen last van schijnt te hebben en negeer het gevoel dat ik met der wil praten, want dat wíl ik niet. Ik ga gewoon weer verder met graspolletjes onthoofden (A)

Meredith keek om toen ze al snel Ilona hoorde aankomen. ze snoof en steigerde.

Amaya hoorde Meredith al van ver en zuchte.

Apocalypse
Ik sta gewoon met mijn kont naar de merrie een op hol geslagen grasmaaier te spelen.
Ze zijn hier...

Nuada
Dat vermoeden had ik al.
Ik ga maar wat rustiger lopen aangezien ik geen zin meer heb in die opvliegende vampier.

Amaya kwam aanrijden en zuchtte diep Meredith.. Meredith keek op en snoof dacht het niet, je bent nodig aan de jacht toe. Amaya snoof "jonge dame.." Meredith draaide Amaya haar kont toe. "kom straks maar weer terug."

Apocalypse
Ik negeer het en blijf staan eten x'D

Nuada
Ik blijf uit het zicht aan de rand van het bos staan.

Amaya keek verontwaardigd naar Meredith "ze heeft wel gelijk.. "mompelde Ilona x3" AMya keek op niet jij ook al. Meredith ging grazen. Ilona brieste "je bent gespannen, en zo kun je nooit onderhandelen. het stikt in dit dorp toch van mensen die niet gemist zullen worden." Amaya zuchte

Apocalypse
Ik krijg langzamerhand genoeg van dat gras maar ben niet van plan te stoppen, want dan heb ik niets te doen en moet ik wel met die merrie gaan praten.

Nuada
Staat daar verborgen te staan

Amaya schudde haar hoofd "jullie twee zijn vreselijk.." mompelde ze maar jullie hebben ergens ook wel gelijk.. ze keek om zich heen en stapte af "goed. het duurt niet lang zoals gewoonlijk." zei ze kalm terwijl ze haar mantel omdeed. ze keek om naar emily "Ga je mee?"

Emily
"Waarheen mevrouw?"
vraag ik met grote ogen x'D

Amaya keek haar kalm aan "ik ga er vanuit dat ook jij wel wat kunt gebruiken." zei ze zonder emotie. ze reikte haar hand uit naar emily.

Emily
"Ow ja, natuurlijk mevrouw, dank u."
Ik spring van Levisto af maar durf haar hand niet aan te pakken.

Amaya zuchtte zacht. ze glimlachte moeizaam naar haar en keek naar Meredith "gedraag je wel." mompelde ze. rustig deed ze haar mantel om en liep ze richting het dorp.

Emily
Ik loop achter haar aan, zoals mij is geleerd een paar meter achter haar.

Amaya keek kort achterom maar besloot maar rustig voor haar te blijven. ze keek op en stopte even. ze zag twee jongens staan praten met elkaar. ze keek even weer naar emily "kom je? ik heb onze lunch gevonden" x3

Emily
"U heeft een goede keus gemaakt, mevrouw."
zeg ik zacht. Ik sluit me af voor de gedachten van de jongens.

Even zuchtte amaya ze wou nooit bij haar naam genoemd worden maar van emily zou ze het ergens toch prettig vinden. maar ze zou haar niet dwingen. dus glimlachte ze terwijl ze op de jongens afliep.

Emily
Ik loop met gepaste afstand achter haar aan.

Amaya stopte voor de jongens "neem me niet kwalijk" zei ze mierzoet. "we hebben pech met de koets, zouden jullie ons kunnen helpen." de jongens keken grijnzend op "maar natuurlijk jongvrouwes waar staat U koets?" Amaya wees naar het bos " hij staat in het bos, niet heel ver van dit dorp vandaan." de jonges knikte en liepen onwetend mee.

Emily
Ik loop achter hen aan terwijl ik naar de grond kijk.

eenmaal in het bos stopte Amaya "dus waar staat U koets? 'vroeg een van de jongens. AMaya keek met rode ogen op "ik vrees dat er geen koets is." zei ze koud.

Emily
Ik sta achter de jongens zodat ze tussen mij en Amaya in staan.

De jongens keken niet begrijpend op. hun ogen vervulden zich met angst toen amaya haar ogen felrood werden en haar tanden groeiden. één van de jongens draaide zich om in de hoop weg te kunnen rennen en kwam zo oog in oog te staan met emily.

Emily
Ik heb ook al van die schattige gegroeide tandjes en rode ogen. Ik kijk de jongens met een heel schijnheilig glimlachje aan.

De jongens slikken en lijken haast wel te verstijven van angst. Amaya knikte "fijn dat jullie het begrijpen, tijd voor spelletjes hebben we nu eenmaal niet" en met die woorden greep ze een van de jongens waarna ze haar tanden in zijn nek zette. de andere jongen keek om en wilde gaan roepen.