het rollenspel

Cedric begon toen ook te eten. even keek hij richting emily. toen hij haar zag kijken wende hij star zijn blik van haar af.

Amaya at rustig en overdacht vanalles.

Emily
Ik grinnik even en eet door.

Nuada
Zonder met mijn gedachten bij het eten te zijn denk ik na.

Cedric hoorde het gegrinnik maar negeerde het terwijl hij doorat.

Ilona klom van amaya haar nek en pakte wat van haar bord af x3

Emily
Net als ik de laatste hap opheb hoor ik wat aankomen. Ik sluit even mijn ogen.
"Soldaten van Arthur..."
zeg ik met een veelbetekende blik op Nuada.

Nuada
Ik heb geen idee hoe ze ervan weet dat ik alle soldaten wil vermoorden, maar ik knik even.
"Als u mij even zou willen excuseren... Dan zal ik een nagerecht voor u regelen."
zeg ik grinnikend, waarna ik opsta en mijn favoriete zwaard/speer uit de schede bovenaan mijn rug haal. Ik loop al veranderd in de voor mensen gevreesde gedaante maar voor mij verschrikkelijk hinderlijk, naar de weg die wat lager ligt.

Amaya keek naar Emily. toen Nuada al wegliep zuchtte ze ze stond op. "neem me niet kwalijk, maar ik ga niet zitten wachten tot een ander al het werk doet." ze deed haar mantel om en liep Nuada achterna met het zwaard in haar handen x3

Cedric keek wat verbaast maar liet het maar zo. hij stond op en begon af te ruimen.

Nuada
Ik kijk verstoord achterom als Amaya achter me aan komt.
Ook dat nog. Alsof ik nog niet genoeg sociaal ben geweest vandaag...
Ik werp een boze blik op haar aangezien ik totaal geen zin en behoefte aan hulp heb.

Emily
"Kan ik helpen?"
vraag ik aan Cedric.

Amaya grijnsde lichtjes naar Nuada "leer er maar mee leven" zei ze droogjes en ze liep verder x'D

Cedric keek op en schudde zijn hoofd "dat hoeft niet."

Nuada
Ik negeer haar daarna maar compleet en ga rustig op de weg staan. Even kijk ik om me heen en zie dat het dorp nog kilometers weg is. Ik verwacht niet dat er anderen komen dus verander ik maar weer terug. Dat vind ik toch een stuk beter vechten.

Amaya keek rustig rond en zag de eerste al aankomen. ze grijnsde en liet haar tanden groeien.

Nuada
Ik wacht rustig tot ze er zijn, en laat allemaal donkere rook over de weg verspreiden, ook om de 10 ruiters heen, zodat er geen een kan ontsnappen.

Amaya besluit dan dat ze er te lang over doen. achter de ruiters laat ze een boom die aan de zijkant van de weg stond omvallen waardoor de paarden geschrokken beginnen te galloperen x3

Nuada
Zodra de ruiters de rook helemaal binnenrijden, laat ik het aan langs de benen van de paarden gaan omhoog naar hun ruiters. De donkere rook dringt door de mond en neus de lichamen van de ruiters in en laat ze stikken x'D

Amaya stak haar vinger in haar mond en met een bloedzweep trok ze twijlevende soldaten de rook cirkel in zodat ze niet alsnog konden proberen te vluchte. ze had geen zin in hardlopen x3

Nuada
Ik grinnik even. Misschien heeft het toch zijn voordelen om ergens met zijn tweeen aan te beginnen. Ik laat alle ruiters op de twee die Amaya net de cirkel introk volledig stikken en opgaan in rook. De paarden laat ik op die van Amaya's slachtoffers na allemaal leven. Ik laat ook het tuig van alle paarden in rook opgaan en laat de 8 paarden uit de rookcirkel ontsnappen. Over de twee overgebleven ruiters zeg ik met een licht spottende glimlach:
"Uw nagerecht mevrouw."

Amaya grinnikte en hief haar hand op. ze maakte een vuist waardoor de twee ruiters implodeerden en het bloed alle kanten opspoot. ze liet haar hand weer zakken. "zeer vriendelijk, maar ik zit vol."

Nuada
"Dan zijn ze inderdaad niet langer van nut."
De duistere rook verteerd alle ruiters en alle overige bloedresten totdat er niets meer van de slachtpartij te zien is.

Amaya deed haar zwaard terug in de schede en liet haar tanden weer inkorten. ze glimlachte even kalm.

Nuada
Ik blijf me nog even op de rook concentreren en laat het daarna met een handgebaar vervagen. Ik steek mijn speer weer in de schede op mijn rug en loop terug. Maar ik loop wat langzamer dan op de heenweg, zodat ze naast me kan komen lopen.

Amaya deed de kap van haar hoofd en liep rustig naast Nuada terug naar het hutje.
Cedric had de afwas gedaan en ging buiten zitten.

Nuada
Ik zeg zoals bijna altijd geen woord.

Emily
Ik zucht even.
"Sorry van vanmiddag... Ik.. Ik kon er niet meer tegen."
verontschuldig ik me tegenover Cedric terwijl ik even op mijn lip bijt.

Amaya liep rustig naast Nuada verder. ze vond het niet erg om niets te zeggen.

Cedric keek op naar Emily. hij glimlachte vaagjes "het geeft niets." zei hij. "laten we dat verleden maar gewoon achter ons laten."

Emily
"Dank je..."
even denk ik na, want zijn opmerking is voor mij nogal dubbelzinnig, ookal weet hij niets van mijn verleden, het is erg moeilijk voor mij.

Nuada
Loopt x'D

Cedric knikte even met een vage glimlach.

Amaya liep rustig verder x3

Nuada
Ik loop langs het hutje en de hoek om waar de tafel nog steeds staat.

Emily
Zodra ik Nuada en Amaya zie spring ik op en loop naar Amaya toe.
"Is alles goed gegaan mevrouw?"
vraag ik nu heel nieuwsgierig aangezien ik hen niet in de gaten heb gehouden.

Amaya keek op en glimlachte "vanzelfsprekend meisje." cedric kwam ook overeind en keek naar te tafel die hij was vergeten op te ruimen. hij kreeg een lichte kleur x3