Het rpg zelf

Katashi keek naar haar. hij liep naar haar toe en sloeg ijn armen van achteren om haar middel "je lijkt veel op je zus.." zei hij moeizaam.

mandy dat hoor ik vakker mescheint komt het omdat we tweeling zijn had het er uit voor ze eht wist slikt mog het van haar ouders nooit zeggen

Katashi keek haar aan hij glimlachte even vaagjes. hij lechde zijn hoofd op haar schouder. hij zuchtte diep.

mandy ik laat je te veel aan haar herindern he keek naar buiten zach zijn gezicht via het raam

Katashi liet haar los en ging naast haar staan zonder echt antwoord te geven. hij keek naar de vensterbank.

mandy ik keek via het raam naar hem en zij niks

Katashi keek op hij zag haar gezicht in het spiegelbeeld. "het lijkt net alsof ze weer naast me staat.. al moet ik niet vergeten dat zij het niet is... maar jij.."

mandy kan me voorstellen soms als ik em zelf in de speigel zie dan moet ik er om denken dat ik niet in eens denk dat ze het is liet een traan vallen ze wist niet hoe haar zus is om gekomen en dat zoekt ze nog steets uit haar ouders willen niet dat mensen weten dat ze tweeling is met haar wegens ze bang voor voor de wet dat ze maar twee kindern mochten terwel ze nog een broer heeft

Katashi zag het en voor hij het wist veegde hij de traan weg. hij keek haar aan. het liefst zou hij har zoenen maar dan dacht hij aan meredith dat kon hij niet maken.

mandy gl even en zij nog bedantk dat je me hielp nu maar eens proberen om uit de nesten te blijfen

Katashi glimlachte even "je lijkt op je zus.. dus ik vrees dat ik een oogje in het zeil moet houden." hij gaf haar een kus op haar voorhoofd.

mandy en bedankt he jij wilde me eerst in je macht en nu wil je steets gaan reden draaide zich om maakt een kleine ratslag in de ruimte

Katashi keek ernaar. toen ze nog een maakte pakte hij grijnzend haar benen toen ze in de lucht zat zodat het een handstand werd.

mandy he wat doe je grinitk kijkt naar boven

Katashi kijkt even naar beneden en trekt een paar keer snel zijn wenkbrauwe op. rustig trekt hij haar schoenen uit in deze positie x3

mandy he me schoenen keek met een bruil lipje en klapte door in de brug

Katashi grijnsde sluw naar haar. hij keek naa haar schoenen en gooide die op het bed. hij keek haar even aan.

mandy keek even terug en ging ligen haar handen hielde haar gewicht niet meer en ging toen snel zitten in kleermakers zit

Katashi liep naar haar toe en ging door zijn hurken hij keek haar aan. "ben je bang voor demonen?" vroeg hij toen.

mandy dacht even na en zij heel rustig nee

Katashi bleef zo zitten. zijn ogen veranderde in die van een demoon hij kreeg hoorns en zijn huid werd spierwit. zijn tanden groeiden en hij kreeg zwarte duistere nagels. hij had een litteken op zijn wang. hij keek haar aan.

mandy ik bleef heel rustig zitten en ging met een vinger over de litteken

Katashi keek haar aan hij had een angstaanjagende blik.

mandy ik rilde heel kort maar keek vriendelijk uit me ogen

Katashi bleef haar aankijken hij lechde zijn ijskoude hand tegen haar wang aan.