Het rpg zelf

Izumi werd nu echt knal rood "d-dankje.." stamelde ze.

Katashi kwam op dat moment vloekend zijn kamer uit.

mandy hoorde wat maar bleef rond kijken zach een groep jognen gl liefjes en deed exspres haar haar naar achteren en keek naar de groep jongens
paar jongen keken toen weg

lars blooste even maar keek toen vriendelijk naar haar

Izumi glimlachte vaagjes naar lars.

Katashi keek naar de jongens en liep er bruut langs. zijn ogen vielen op mandy en zijn blik werd haast duivels zo veel pijn.. verdriet.. haat..

mandy zach hem had haar oogjes tot spleetjes wilde dat ze zijn gedachte kon lezen om er achter te komen waarom hij zo deed

een jongen keek naar mandy en sprak haar aan

mandy
deed of ze moe was en zij sorry maar voel me niet lekker liep door raakte Katashi even ligtjes toen ze langs hem liep

lars keek weg

Katashi balde meteen zijn vuist en greep haar boven armen vast van achteren. hij duwde haar naar haar kamer.

Izumi keek naar haar handen.

mandy
zucht en zij jij geeft het nooit op he nauw toen dan maar dan ben ik van dit af

lars keek naar haar handen

Katashi duwde haar haar kamer in en sloot de deur achter hen hij keek haar aan "waarom ben jij hier? van alle plaatsen en alle personen waarom ben jij in duivels naam hier" x3

Izumi zweeg

Katashi duwde haar haar kamer in en sloot de deur achter hen hij keek haar aan "waarom ben jij hier? van alle plaatsen en alle personen waarom ben jij in duivels naam hier" x3

Izumi zweeg

weet ik veel zij ze ik weet het niet echt niet me ouders wilde me persee hierheen hebben kun je me los laten keek even smekend

lars keek naar de lucht

Katashi liet haar met een lichte duw los. hij keek haar aan strak en duister.

Izumi nuriede

dankje zij mandy en keek naar hem en kruip toen in elkaar op het bed keek naar hem

lars zij niks luisterde alleen


ik ga ben er morgen weer

"key bye

Katashi bleef haar strak aankijken. hij liep op haar af en ging naast haar op bed zitten. hij legde zijn hand op haar wang "walgelijk.."mopelde hij.

Izumi nuriede

waarom raak je me dan aan ? zij mandy beetje snauwent. daarna zij ze zachtjes ik snap er niks meer van van af dat ik hier binne kwam kom ik je steets tegen maar waarom

lars luisterde

Katashi keek haar aan en gromde zacht "je begrijpt er ook echt niets van he, hoe bruut van je moeder jou hier heen te sturen. " hij hield haar gezicht stevig vast met zijn hand "ze wist vast dat ik hier was, zelfs nu nog.." hij stopte zijn zin en hij keek de elf aan.

Izumi keek even op en stopte.

lars keek voor zich had een gl op zijn gezicht

mandy keek hem verbaast aan hoe ken je me moeder

Katashi klemde zijn kaken op elkaar en kneep net iets te hard in haar gezicht "daar gaat het niet om" bulderde hij.

Izumi glimlachte vaagjes en keek voor zich uit.

au zij mandy zachtjes en zij maar wat dan wel waarom moet je steets mij zij ze rustig maar toch ook niet al te vriendelijik

lars staarde naar de bomen

Katashi keek haar woest aan "waarom ik jou moet? laat me niet lachen." hij verzachte toch zijn greep en bleef haar aankijken. "waarom lijk je zoveel op haar?" vroeg hij.

Izumi verveelde zich x3

keek hem aan en zij dat weet niet als ik dat wist zij ik het je meteen zij ze rustig

Katashi liet haar gezicht los. hij had al tich keer de kans gehda haar zich toe te eigenen maar hij had het nog niet gedaan. hij keek haar in haar ogen aan.

mandy keek terug in zijn ogen snapte niks meer van hem en sloeg haar ogen neer naar de grond

waarom blijft ze me maar kwetsen? eens hield ik van haar. het is haar eigen schuld dat ze me liet vallen. maar nu moet je zien wat er van me is geworden ik ben machtig, en dan komt dit schepsel. Katashi bleeft Mandy aankijken ik ga dit niet nog langer aanzien, het zal me een worst wezen, ik doe mijn taak geen dubbele gevoelens.. Hij pakte opnieuw haar gezicht vast en glimlachte vriendelijk naar haar.

mandy rilde nu angstig wilde weg kroop weg weg van hem
dacht wat meot hij van me op wie lijk ik en wat is er gebeurt dat bleef maar in haar gedachte rond dwalen

Katashi kroop achter haar aan op haar bed en lechde een hand op haar schouder. zacht drukte hij haar tegen haar bed aan en hing hij over haar heen. hij bracht zijn hoofd naar de hare.

mandy probeerde weg te rollen draaide haar gezicht weg